Mungkin ia di luar sedarku...
Tak layak untuk semua itu..
Tak layak mengzahirkan apa yang masih ghaib..
Bukan kudrat aku mewujudkannya..
Walaupun gigih cuba MENCIPTANYA..
ANGAN-ANGAN...
Tawar, pudar, terkulai..
Tak mampu lagi untuk semua itu..
Hanya jalani dengan apa yang adanya
Benar,
IKUT KATA HATI, MATI..
Maka, matilah aku..
Akal mampu berfikir...
Namun terlalu LEMAH melawan HATI yang semakin MEMENDUNG..
Dia sudah MEMBERI...
Aku MENGSIA-SIAKANNYA..
MEMBAZIRI pemberiannya..
Tak pernah BERSYUKUR..
Oleh itu,
MEMANG LAYAK SEMUA INI UNTUKKU..
wahh sgt best puisi kamu!!
ReplyDeleteyg dtg dr hati bukan dr kata2...
aku peminat kau izmir!!
ahahaha..weyh..ermm..tu la..tulis jujur..cehhh..
ReplyDeleteahaha..weyh, nape aku tak bloeh follow blog ko?