Wednesday, November 16, 2011

Tandus mengalir..

Masih KABUR memandang...
KEBEBALAN payah merebah...
KESIALAN terus memangari...

KABUR, BEBAL, SIAL!!!
Memang itu PUTARAN nafas mu...

Sombong sungguh MENUNDING JARI...
AIB sendiri haram kau akui...
MERAUNG bila menyendiri..
AIR MATA? Mengalirkah lagi???


Si BEBAL, Si SOMBONG, tak sedarkan diri!!!


MENUNDUK enggan mendongak...
BERPELUK TUBUH tak mampu meraba..
BERHENTI tak sanggup melangkah...
TERMENUNG mengah berfikir...
KECEWA tak lagi berbangga...
Memang inilah yang SELAYAKNYA kau merasa....

Berbeza, kau TAK SAMA..
Memang kau DILAKNAT NYA!!!



No comments:

Post a Comment